Skip to main content
Polityka prywatności
Wykorzystujemy pliki cookies do prawidłowego działania strony, aby oferować funkcje społecznościowe, analizować ruch na stronie i prowadzić działania marketingowe. Więcej informacji znajdziesz w polityce prywatności. Czy zgadzasz się na wykorzystywanie plików cookies?

Aktualizacja: maj 2023

Indeks glikemiczny (j. ang. glycemic index – GI) produktów spożywczych jest to bardzo przydatne narzędzie, nie tylko dla dietetyków. Poniżej znajdują się najważniejsze informacje na temat indeksu glikemicznego. Jednocześnie jest to próba wyjaśnienia, dlaczego indeks glikemiczny to wcale nie jest taka prosta sprawa. Pierwszy problem pojawia się już w momencie wyszukiwania wartości indeksu glikemicznego w internecie. Nie każde źródło podaje te same dane, więc gdzie szukać poprawnych wartości? Dlaczego nie są określone wartości indeksu glikemicznego dla wszystkich produktów spożywczych? Jak sobie z tym poradzić i gdzie szukać wiedzy o indeksie glikemicznym? Dowiedz się, czytając dalej.

indeksu glikemicznego

Co to jest indeks glikemiczny?

Indeks glikemiczny został odkryty przez badaczy z Uniwersytetu w Toronto na początku lat 80 XX w. Z kolei oficjalnie zdefiniowano to pojęcie w 1999 r. przez FAO/WHO. Jest to pole powierzchni pod krzywą odpowiedzi glikemicznej, mierzonej przez 2 godz. po spożyciu 50g węglowodanów przyswajalnych z badanego produktu spożywczego i wyrażony w stosunku do odpowiedzi glikemicznej na taką samą ilość węglowodanów pochodzącą z produktu standardowego (glukoza) spożytego przez tę samą osobę.

Wartość indeksu glikemicznego dla produktu spożywczego określa się w skali od 0 do 100. W zależności od tego, w jakim stopniu dany produkt spożywczy zawierający węglowodany podnosi poziom glukozy we krwi. Z kolei produkty spożywcze, ze względu na indeks glikemiczny dzieli się na te o:

niskim GI

średnim GI

wysokim GI

0 – 55

56 – 69

≥ 70

jabłko, truskawki, cieciorka, banan, bakłażan, pomidor

burak gotowany, miód pszczeli, cukier biały

białe pieczywo, ziemniaki pieczone, pomelo

Tabela nr 1. Klasyfikacja wartości indeksu glikemicznego i przykłady (Foster-Powell, 2002).

Ładunek glikemiczny

Innym ważnym terminem związanym z indeksem glikemicznym jest ładunek glikemiczny (glycemic load, GL). Co ciekawe, obrazuje on zmianę glikemii po zwyczajowo spożywanej porcji pożywienia, która czasami jest znacznie mniejsza, niż ta dostarczana według definicji indeksu glikemicznego. Zatem odnosi się do faktycznie zjadanej porcji pożywienia przez daną osobę. Niektóre produkty, mimo, że charakteryzuje je wysoki indeks glikemiczny, mają niski ładunek glikemiczny. Jest tak dlatego, że porcja, którą zwyczajowo się spożywa, zawiera mniej węglowodanów, niż ta standardowa. Ładunek glikemiczny można obliczyć. Wystarczy pomnożyć zawartość węglowodanów przyswajalnych w porcji produktu (g) przez indeks glikemiczny produktu, a powstałą liczbę podzielić przez 100:

Wartości ładunku glikemicznego przedstawiają się następująco dla:
porcji pojedynczego produktu całodziennej diety

niski

0 – 10

≤ 79

średni

11 – 19

80 -119

wysoki

≥ 20

≥ 120

Tabela nr 2. Klasyfikacja wartości ładunku glikemicznego (GL) w odniesienie do porcji pojedynczego produktu oraz całego dnia diety (GL; Brand – Miller 2003).

W odniesieniu do GL całodziennej diety badacze z Uniwersytetu w Sydney rekomendują, aby był on mniejszy od 100.

Warto zauważyć, że im wyższa wartość GL, tym większy wzrost stężenia glukozy we krwi oraz silniejsza odpowiedź insulinowa na porcję danego produktu. Produkty spożywcze o podobnym ładunku glikemicznym, mimo różnej wartości GI, powodują podobną odpowiedź glikemiczną.

Teraz pokażę, jak można „bawić się” indeksem i ładunkiem glikemicznym. Co ważne, jeśli pacjent bardzo lubi produkty z puli wysokiego GI, to można tak dobrać ich ilość, żeby mógł je spożywać bez obawy o utracenie zamierzonego efektu stosowanej diety.

Przykład nr 1
Ziemniaki gotowane 140g
Cukinia 112g
Mięso z piersi kurczaka bez skóry 100g

Ziemniaki gotowane, schłodzone 140g
Cukinia 112g
Mięso z piersi kurczaka bez skóry 100g

GI= 68
GL= 16

GI= 46
GL= 13

Przykład nr 2
Jogurt naturalny 150g (kubeczek)
Płatki kukurydziane 9g (3 łyżki)
Banan 40g (pół małego)
Jogurt naturalny 150g (kubeczek)
Otręby pszenne 9g (3 łyżeczki)
Banan 40g (pół małego)

GI=48
GL=12

GI=36
GL=7

Przykład nr 3

Paluszki słone 40g

Orzechy włoskie 40g

GI=70
GI=21

GI=18
GL=1

Przykład nr 4
Rożki z ciasta francuskiego 70g

Sernik bez ciasta 70g

GI=67
GL=17

GI=50
GL=13

Przykład nr 5
Rożki z ciasta francuskiego 100g

Sernik bez ciasta 100g

GI=67
GL=25

GI=50
GL=18

Przykład nr 6

Chleb pszenny 30g
Szynka wieprzowa gotowana 32g
Masło śmietankowe 5g
Pomidor 108g

Chleb żytni jasny 30g
Szynka wieprzowa gotowana 32g
Masło śmietankowe 5g
Pomidor 108g

GL= 68
GL= 12

GI= 45
GI= 8

Tabela nr 3. Przykłady różnego GI i GL posiłków w zależności od doboru składników oraz wielkości porcji. Obliczenia wykonano za pomocą programu komputerowego Aliant.

Załączona tabela pokazuje, że:

  • czasem wystarczy zamienić jeden składnik potrawy, by obniżyć jej ładunek glikemiczny (przykład 1 – wymiana ziemniaków ugotowanych na ziemniaki ugotowane, schłodzone, przykład 2 – wymiana płatków kukurydzianych na otręby i przykład 6 – wymiana chleba pszennego na żytni).
  • liczy się porcja produktu, który spożyjemy, gdyż im większa porcja, tym większy ładunek glikemiczny (przykład 4 i 5). Większa porcja rożka z ciasta francuskiego spowodowała wejście w wysoki GL.
  • choć chleb pszenny ma wysoki indeks glikemiczny, to kanapka z jego udziałem, ma średni ładunek glikemiczny (przykład nr 6). Podobnie jest z obiadem z dodatkiem ziemniaków, gdzie ładunek glikemiczny określonej porcji jest średni (przykład nr 1), aby go jeszcze obniżyć wystarczy ziemniaki zamienić np. na makaron pełnoziarnisty lub zmniejszyć porcję ziemniaków, wtedy automatycznie zjemy miej węglowodanów, co przełoży się na niższy GL posiłku.
  • dodatek niewielkiej ilości banana do jogurtu naturalnego nie wpłynie znacząco na GL, wystarczy wymienić płatki kukurydziane (wysoki indeks glikemiczny) na otręby pszenne (niski indeks glikemiczny) i automatycznie ładunek całego posiłku ze średniego zrobi się niski (przykład nr 2).

Co wpływa na wartość indeksu glikemicznego produktów?

Odpowiedź glikemiczna jest indywidualna dla każdego człowieka i zależy od wielu czynników, m. in. od wrażliwości komórek na insulinę, funkcjonowania trzustki, stresu, przyjmowanych leków, aktywności fizycznej, ale także od samych węglowodanów (tab. 1).

Czynniki podwyższające ↑ GI Czynniki obniżające ↓ GI
rodzaj skrobi, mniejsza zawartość amylozy w stosunku do amylopektyny, np.:

ryż o krótszych ziarnach (lepki, kleisty), ziemniaki, mąka pszenna

rodzaj skrobi, wyższa zawartość amylozy w stosunku do amylopektyny, np.:

fasola czerwona, soczewica, ryż o dłuższych ziarnach

obecność dużej ilości glukozy, np.:

coca cola, karmelki twarde

obecność fruktozy, galaktozy, np.:

jabłko, syrop z agawy

prażenie, ekstrudowanie, dłuższe gotowanie, np.:

popcorn, przegotowany makaron, kleik ryżowy, wafle ryżowe, płatki śniadaniowe zbożowe czekoladowe

chłodzenie, np.:

ziemniaki gotowane, schłodzone, ryż brązowy na parze, sushi

niska zawartość błonnika, lektyn, fitynianów, np.:

białe pieczywo, płatki kukurydziane

wysoka zawartość błonnika, lektyn, fitynianów, np.:

rośliny strączkowe, otręby, zarodki, chleb żytni, maliny

niska zawartość białek, tłuszczu, kwasów organicznych, np.: 

paluszki słone, płatki kukurydziane

wysoka zawartość białek, tłuszczu, kwasów organicznych, np.:
kefir, ser twarogowy półtłusty, chleb na zakwasie
mielenie, rozdrabnianie, oczyszczanie ziaren, np.:

kasza manna, mąka jaglana, płatki owsiane błyskawiczne, ziemniaki puree, kasza kukurydziana

niskie rozdrobnienie ziaren, cały produkt, np.:

pumpernikiel, płatki owsiane górskie, jabłko, kasza jęczmienna, kasz bulgur

Tabela 4. Czynniki wpływające na wartość indeksu glikemicznego. Kolory oznaczają poziom indeksu glikemicznego: czerwony – wysoki, pomarańczowy – średni, zielony – niski.

Błonnik i dojrzewanie a indeks glikemiczny

Frakcje błonnika rozpuszczalne w wodzie zmniejszają poposiłkową glikemię i w ten sposób mogą wpłynąć na obniżenie wartości indeksu glikemicznego takich produktów, jak: nasiona roślin strączkowych, nieprzetworzone produkty owsiane i jęczmienne, jabłka, śliwki, brzoskwinie, czy owoce jagodowe. Z kolei substancje antyodżywcze utrudniają trawienie węglowodanów w przewodzie pokarmowym, co zmniejsza wartość GI takich produktów, jak: pełne ziarna zbóż, otręby, warzywa i nasiona roślin strączkowych.

Podczas dojrzewania, skrobia zawarta w owocach, rozkłada się do szybko wchłanianej glukozy, stąd jednoczesny wzrost wartości GI. Produkty mleczne fermentowane, ze względu na zawartość kwasów organicznych będą miały słabszą odpowiedź glikemiczną niż mleko, czy bały chleb. Produkty mleczne mogą powodować większe wyrzuty insuliny do krwi. Wysokie spożycie sera twarogowego, nie zmienia insulinemii w znaczący sposób.
Wartości indeksu glikemicznego zależą też od zawartości i proporcji: glukozy, fruktozy, sacharozy, laktozy i skrobi, a także od jakości skrobi. Proces produkcji wpływa na formę i strukturę produktu, wielkość cząstki i stopień żelifikacji skrobi.

Kto powinien stosować dietę o niskim indeksie glikemicznym?

Można pokusić się o stwierdzenie, że dietę o niskim indeksie glikemicznym mogą, a może powinni stosować wszyscy. Spożywanie produktów o wysokim indeksie glikemicznym może mieć wiele konsekwencji:

  • zwiększone ryzyko wystąpienia insulinooporności, cukrzycy typu 2,
  • ryzyko wystąpienia niedokrwiennej choroby serca, zawału mięśnia sercowego,
  • wyższe stężenie we krwi triglicerydów i niższe lipoprotein frakcji HDL,
  • większe stężenie białka C reaktywnego (CRP),
  • zwiększenie poziomów wskaźników stresu oksydacyjnego u zdrowych dorosłych osób,
  • występowanie stresu oksydacyjnego, co może wpłynąć na indukowanie cukrzycy ciężarnych, stłuszczenia wątroby, niektórych nowotworów, zaćmy, czy trądziku.

W ostatnim czasie powstaje coraz więcej badań naukowych nad związkiem indeksu glikemicznego z powstawaniem różnego rodzaju nowotworów. Spożywając dietę o niskim GI możemy uchronić się przed wyżej wymienionymi problemami. Udowodniono też, że zmniejszenie GI diety u osób z cukrzycą powoduje zmniejszenie stężenia hemoglobiny glikowanej we krwi oraz poprawę profilu lipidowego. Z kolei dieta o niskim GI charakteryzuje się zwykle znacznym udziałem błonnika pokarmowego, co może mieć również znaczenie w profilaktyce chorób nowotworowych. W efekcie spożywanie diety o niskim indeksie glikemicznym może przynieść także efekt w postaci zmniejszenia masy ciała.

Dla kogo więc przyda się indeks glikemiczny?

Czy są jakieś minusy tej diety?

Warto pamiętać, że indeks glikemiczny nie jest dietą, jest to narzędzie, które umożliwia dokonywanie konkretnych wyborów żywieniowych zgodnych z jego założeniem. Z kolei jego minusem jest to, że trzeba włożyć trochę wysiłku w opanowanie, na czym polega dieta o niskim indeksie glikemicznym i jak ją zastosować w praktyce. Ponadto należy zapamiętać podział produktów oraz nauczyć się obliczać ładunek glikemiczny, do czego potrzebna jest znajomość zawartości węglowodanów w porcji produktu oraz wartość GI dla konkretnych produktów, z czym także może być problem. W Internecie w łatwy sposób można znaleźć tabele ułatwiające poruszanie się w tym temacie, ale istnieje wiele rozbieżności co do wartości poszczególnych produktów.

Tylko określona część produktów spożywczych została zbadana pod względem GI, a wielu produktów, często o niskim GI, brakuje. Z kolei sama lista produktów nie wystarczy, gdyż na wartość indeksu glikemicznego wpływa także sposób przygotowania potraw, czy pora posiłku. Indeks glikemiczny mówi nam o węglowodanach, ale nie mówi o wartości odżywczej produktu w całości. Zatem, czy da się jakoś rozwiązać te problemy? Na pewno dietetycy są „pomocną dłonią” dla osób potrzebujących wiedzy, czy diety z użyciem produktów o niskim GI, dlatego warto dobrze wyszkolić się w tym temacie i na bieżąco monitorować pojawiające się nowości.

Gdzie szukać informacji o indeksie glikemicznym?

Podstawą informacji o indeksie glikemicznym są International tables of glycemic index and glycemic load values 2021. Co ciekawe, zawierają one ponad 4 tys. pozycji, co jest o ponad 60% więcej w stosunku do wydania z 2008 roku. Dane zostały zestawione w dwóch tabelach. Pierwsza tabela reprezentuje dokładniejsze wartości uzyskane przy użyciu metodologii zalecanej przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną ISO (~2100 pozycji). Druga lista zawiera wartości określone mniej solidnymi metodami, w tym przy użyciu ograniczonej liczby zdrowych osób (~1900 artykułów spożywczych).

Autorzy podkreślają, że zebrane przez nich dane poprawiają jakość i ilość danych dotyczących GI w badaniach oraz praktyce klinicznej i jest to prawda, choć brakuje w nim wielu produktów spożywczych, przez co mogą występować problemy w praktycznym korzystaniu z wartości GI.

Ponadto wartości indeksu glikemicznego można szukać również na specjalnej stronie internetowej Uniwersytetu w Sydney. Można na niej wyszukiwać wartości oraz znaleźć odpowiedzi na nurtujące pytania dotyczące indeksu glikemicznego. Dane tam zawarte są na bieżąco aktualizowane przez specjalistów zajmujących się tym tematem. Nie znajdziemy tam wartości indeksu dla wołowiny, kurczaka, ryb, tofu, jaj, orzechów, nasion, awokado, wielu owoców i warzyw, wina oraz napojów alkoholowych. Produkty te nie zawierają węglowodanów, albo tak mało, że ich GI nie może być zbadane według standardowej metodologii. Co ciekawe, te rodzaje żywności, spożywane samodzielnie, nie będą miały większego wpływu na poziom glukozy we krwi.

Pewną próbę podjęli badacze europejscy w badaniu Diogenes.

Próbowali oni zbadać wpływ indeksu glikemicznego diety na otyłość. Z zanotowanych przez pacjentów danych w dzienniczkach żywieniowych stworzyli bazę produktów wraz z przypisanymi wartościami GI. Wartości GI przypisywali w następujący sposób:
a) część wartości GI zostało zbadane w laboratoriach,
b) niektóre przepisano z międzynarodowych tabel,
c) dla części produktów został przyjęty ekwiwalent w postaci wartości dla podobnych produktów spożywczych
d) część została oszacowana
e) dla produktów, dla których nie dało się wykorzystać żadnego z poprzednich kroków, została przypisana wartość GI = 70, co według autorów było zgodne z postępowaniem innych badaczy, a na celu było nie zaburzanie obliczeń potrzebnych do badania.
Baza stworzona na potrzeby badania Diogenes ma za zadanie ułatwić pracę innym naukowcom. Badacze podkreślili też fakt, że istnieje wiele niejasności w tym temacie, które należy zbadać i doprecyzować.

Aliant, jako narzędzie przydatne przy komponowaniu diet niskoglikemicznych

Trudno jest nauczyć się wszystkich wartości indeksu glikemicznego i w pamięci liczyć ładunek glikemiczny poszczególnych posiłków. Warto wykorzystać w tym celu odpowiednie narzędzie, jakim jest Aliant kalkulator dietetyczny. Możesz przy jego pomocy, w każdym momencie układania różnych diet, monitorować ich indeks i ładunek glikemiczny. Koniecznie poznaj wszystkie niezastąpione funkcje programu, które usprawnią układanie diet niskoglikemicznych. Zobacz 10 praktycznych funkcji Alianta, które pomogą ułożyć dietę niskoglikemiczną.

Podsumowując, warto podkreślić, że określenie wartości GI dla wszystkich produktów spożywczych nie jest proste, a jednocześnie stwarza wiele wątpliwości. Mimo to, trzeba pamiętać, że dostępne dane są dość obszerne i bardzo ułatwiają pracę wielu osobom. Nauczenie się praktycznego stosowania indeksu oraz ładunku glikemicznego wymaga trochę wysiłku, ale jednocześnie przekłada się na wiele korzyści zdrowotnych. Warto być świadomym tego, w jaki sposób węglowodany działają w naszym organizmie, i jak wiele dobrego, ale i złego mogą zdziałać, a w tym właśnie pomaga nam znajomość indeksu glikemicznego.

Bibliografia:

  • Aston L. M. i wsp., 2010, The Diogenes Study. Developing a methodology for assigning glycaemic index values to foods consumed across Europe, Obesity Reviews, 11, 92-100;
  • Atkins F. S., Foster-Powell K., Brand-Miller J. C., 2021, International Tables of Glycemic Index and Glycemic Load Values: 2021., The American Journal of Clinical Nutrition, 114, 5, 1625–1632;
  • http://www.glycemicindex.com/index.php, dostęp: 20.03.2017;
  • Dyson P., 2008, Glycaemic index: Is it useful for people with diabetes?, Journal of Diabetes Nursing, 12, 5, 168-176;
  • Gajewska D. i wsp., 2016, Standardy postępowania dietetycznego w kardiologii. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Dietetyki, Dietetyka wydanie specjalne, 9.
  • Kulczyński B., Gramza-Michałowska A., 2015, Znaczenie indeksu i ładunku glikemicznego w zapobieganiu rozwoju chorób sercowo-naczyniowych., Probl Hg Epidemiol, 96, 1, 51-56;
  • Lange E., 2010, Zastosowanie indeksu glikemicznego w dietoterapii zespołu metabolicznego, Kosmos, 35, 355-363;
  • S. Sieri, V. Krogh, 2017, Dietary glecemic index, glycemic load and cancer: An overvier of the literature, Nutrition, Metabolism & Cardiovascular Diseases, 27, 18-31;
  • Strohm D., 2013, Glykämischer Index und glykämische Last – ein für die Ernährungspraxis des Gesunden relevantes Konzept? Wissenschaftliche Stellungnahme der DGE, Ernährungs Umschau, 1;
  • Włodarek D., Lange E., Kozłowska L., Głąbska D., 2015, Dietoterapia., Wydawnictwo Lekarskie PZWL;
mm

Autor: Wioleta Stefaniak

mgr Wioleta Stefaniak – dietetyk w zespole Alianta, absolwentka dietetyki w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz filologii niemieckiej we Wszechnicy Polskiej Szkole Wyższej. Aktywna uczestniczka wielu projektów, konferencji i szkoleń z zakresu dietetyki oraz żywienia. Jej praca magisterska została wyróżniona w konkursie na najlepszą pracę licencjacką i magisterską. Cały czas poszerza swoje horyzonty. Członek Polskiego Stowarzyszenia Osób z Celiakią i na Diecie Bezglutenowej. W wolnych chwilach pije dobrą kawę, czyta książki, zgłębia tajniki szydełkowania i ogląda programy kulinarne.