Świeże daktyle „są tak wyjątkowo soczyste, że ich spożywaniu nie byłoby by końca, gdyby nie obawa przed niebezpiecznymi konsekwencjami, które z pewnością miałyby miejsce” – zauważył dawno temu Pliniusz Starszy. Jeśli spożywasz je z umiarem, będą stanowiły idealną przekąskę. Nadadzą wilgotność oraz smakowitość chlebkom owocowym, ciastom, ciasteczkom, babeczkom, nadzieniom, kruszonkom czy sałatkom. Sprawdzą się w połączeniu z mięsem w taginach (np. jagnięcina z daktylami). Na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej gęsty, lepki syrop daktylowy był używany jako środek słodzący przez tysiące lat w połączeniu z tahini lub z jogurtem.
Źródło: Daktyle Enotovyj, Pixabay License
Tip zakupowy.
Świeże lub miękkie daktyle, takie, jak duże pulchne mięsiste daktyle Medjool o smaku przypominającym tofi są sprzedawane luzem lub pakowane. Wykorzystasz je do sałatek, deserów, a także jako słodycze zamiast czekolady (są raczej drogie, ale warte swojej ceny). Powinny być pulchne i wilgotne z błyszczącą skórką. Jeśli kupujesz zapakowane daktyle, sprawdź termin przydatności do spożycia.
Suszone daktyle, choć nieco pomarszczone, nie powinny wyglądać na zwiędłe i powinny być pulchne oraz błyszczące, o jednolitym kolorze. Unikaj tych ze skrystalizowanym cukrem na skórce, ponieważ oznacza to, że nie są tak świeże, jak byśmy chcieli. Daktyle z pestką będą miały lepszy smak niż te bez pestki, ponieważ pozostają dłużej wilgotne. Jeśli używasz daktyli bez pestek, sprawdzaj je podczas siekania, ponieważ czasem mogą mieć w sobie ich pozostałości.
Tip żywieniowy – przechowywanie.
Świeże lub suszone daktyle dobrze przechowują się przez kilka miesięcy w szczelnym pojemniku, w chłodnym, suchym miejscy. Bardzo dobrze znoszą zamrażanie. Podczas przechowywania daktyle wysychają, a cukry w nich zawarte powoli się krystalizują na powierzchni i tworzą plamy białego cukru. Zamrażanie zapobiega temu zjawisku.
Tip żywieniowy – co kryją w składzie?
Daktyle są słodkie, więc nic dziwnego, że zawierają 70% węglowodanów: różne kombinacje sacharozy, fruktozy i glukozy, w zależności od daty. Są bogate w błonnik, ponadto zawierają witaminę A, tiaminę, niacynę oraz ryboflawinę, a także trochę żelaza, magnezu, wapnia i potasu. Zawierają sporo sorbitolu (alkohol cukrowy lub poliol) i to czyni je doskonałymi do pobudzania pracy jelit, chociaż osoby cierpiące z powodu jelita drażliwego oraz wrażliwe na FODMAPS (niektóre cukry, które mogą być słabo wchłaniane przez organizm) powinny ich unikać. Pozostałe osoby mogą spożywać je dla zdrowia.
Więcej: The Good Carbs Cookbook
Autor: Prawa autorskie: ©️ GI News, University of Sydney, School of Life and Environmental Sciences and the Charles Perkins Centre
Źródło: https://glycemicindex.com/ginews/